Recenzja : Teomachia + dodatki

Autorami gry Teomachia są Jakub Wasilewski, Adam Kwapiński oraz Tomasz Bylina. Gra została wydana przez Wydawnictwo Fabryka Gier Historycznych. Jest to gra karciana oparta na budowie talii oraz mechanikach licytacji w której gracze wcielają się w role starożytnych bóstw pochodzących z różnych panteonów.




Gra standardowo posiada instrukcję pozwalającą dwójce graczy zmierzyć się przeciwko sobie jako jedno z bóstw z czterech różnych panteonów (do wyboru posiadamy po dwójce bogów z każdego z tych panteonów).


Na samym początku gracze wybierają jedną z mitologii oraz w tajemnicy wybierają jedno z dwóch bóstw dostępnych w wybranym panteonie. Dobierają również odpowiadające karty mitów. 


Tuż przed rozpoczęciem pierwszych licytacji następuje draft, w którym gracze wybierają karty modlitw tworzące ich początkowe talie :

• Wszyscy dobierają 5 kart na rękę
• Wybierają z nich jedną i resztę przekazują przeciwnikowi
• W momencie gdy zostają dwie karty, ostatnia z nich jest odrzucona na stos kart odrzuconych
• Przeprowadza się trzy takie kolejki, a w rezultacie gracze posiadają po 12 kart
• Z 12 kart ostatecznie gracze odrzucają po 4, a pozostałe 8 tworzy ich początkową talię

Gdy gracze stworzą już swoje talie, tasują je, a następnie dobierają po 5 kart na rękę którą będą grać podczas danego rozdania. Na środek stołu zostanie wyłożony układ żywiołów składający się z trzech odkrytych kart oraz dwóch zakrytych.

Każda tura składa się z 5 głównych faz : 

• Fazy licytacji
• Fazy bitwy
• Fazy rozliczenia
• Fazy modlitw
• Fazy mitów

Metoda licytacji podobna jest do tej znanej z pokera. Gracze licytują swymi wiernymi podbijając stawkę danego rozdania szacując siłę swojej własnej ręki. Po każdej z faz licytacji odsłaniana jest jedna z kart. W momencie gdy zakończy się ostatnia z faz licytacji, a żaden z graczy się nie wycofał i stawka jest wyrównana, dochodzi do bitwy.

Podczas bitwy gracze zagrywają swoje karty ataków aby zwiększyć wartość siły bóstwa które reprezentują i wygrać z rywalem. Ważnym ograniczeniem jest fakt, iż można zagrywać karty tylko z jednej ze sfer, chyba iż pozwala nam na to inna karta specjalna np. Heros.





Po zakończeniu bitwy, bądź w momencie gdy podczas licytacji jeden z graczy się wycofał następuje faza rozliczenia podczas której czciciele wygranej strony wracają do wspólnoty, a przegrani lądują w 'banku'. Zwycięzca dodatkowo jako nagrodę zyskuje żeton kapłana, a jeśli nie posiada w swojej wspólnocie proroka - zyskuje również jego żeton. Gracze odkładają również karty wykorzystane w tym rozdaniu na swoje stosy zużytych kart.
  

W fazie modlitw każdy z graczy może zakupić za odpowiednią cenę jedną z sześciu kart znajdujących się na torze modlitw i dodać ją do swojego stosu kart zużytych.




W fazie mitów, jeśli gracz posiada żeton cudu, może zakupić kartę mitów znajdującą się na wierzchu stosu, przełożyć wierzchnią kartę na spód stosu, bądź pozostawić ją bez zmian.

Po zakończeniu ostatniej z faz, inicjatywę otrzymuje gracz który zwyciężył w ostatnim rozdaniu. Gracze dobierają po 5 kart do rąk (jeśli nie mają już tylu kart, należy przetasować stosy kart zużytych i z nich utworzyć nowe talie). Rozgrywka toczy się do momentu, aż jeden z graczy utraci swych wiernych.




Dodatki do Teomachii (Mitologia słowiańska oraz Mity Cthulhu wraz z pomniejszymi dodatkami) wprowadzają wariant rozgrywki dla 2-4 graczy opisany w nowej instrukcji. Wraz z tymi dodatkami gracze zyskują do dyspozycji więcej mitologii (łącznie 10), a w każdej z nich po trzy bóstwa do wyboru. 

 

 

 

  

Dodatkowo zostały przedrukowane karty mitów, a każda z nich otrzymała nowego Herosa. Zostały zmienione również plansze podstawowych bóstw prezentując się znacznie ładniejszymi grafikami.

Dodatek "Kapłani i Prorocy" wprowadza do każdej z mitologii dwójkę specjalnych kapłanów bądź jednego potężnego proroka reprezentowanych przez drewniane żetony. Kapłani/prorocy ci zastępują zwykłe żetony ze stawek podstawowych dostępnych dla graczy (należy usunąć 1 proroka bądź 2 kapłanów).

Dodatek "Talia Nagród" składa się z 12 specjalnych kart tworzących nową talię. Zdecydowanie się na ten dodatek zmienia zasadę otrzymywania kapłana za zwycięstwo rozdania. Zamiast niego rozpatruje się wylosowaną z tych kart. Dodatek ten nie wpływa na otrzymywanie proroka w momencie gdy gracz nie posiada żadnego. 



Grafiki przedstawione na przedrukowanych kartach przedstawiają się bardzo ładnie, szkoda tylko że nie zostały zmienione również karty z talii mitów, jednak wymagałoby to prawdopodobnie wydania zupełnie nowej edycji Teomachii. Nowa instrukcja jest bardzo czytelna i pozwala szybko przyswoić najważniejsze zasady.

Lista 30 bóstw jakie dostajemy do dyspozycji pozwala na gigantyczną wręcz regrywalność, bowiem zdolności bóstw jak i sposoby dzięki którym pozyskujemy żetony cudów wymagają od nas różnego podejścia do rozgrywki, kolekcjonowania innych typów kart i innych strategii w licytowaniu. "Kapłani i Prorocy" uwidaczniają jeszcze bardziej różnice pomiędzy panteonami, a "Karty Nagród" momentami mogą sprawiać iż niemal "wykrwawiamy się" licytując wielkie stawki bowiem i nagrody mogą być znacznie większe niż pojedynczy kapłan jakiego mogliśmy uzyskać w podstawowym wariancie gry.

Plusy : 

• Ciekawy sposób rozgrywki
• Budowanie decku kart zmniejsza znacznie losowość powstałą przy dobieraniu kart żywiołów
• Z dodatkami dostajemy bardzo duży wachlarz bóstw do wyboru co znacznie poprawia i tak duża regrywalność
• Zwiększenie limitu graczy do 4

Minusy :

• Karty z wersji podstawowej odstają graficznie od kart z dodatków
• Mały efekt 'lawiny', graczowi który przegra kilka rozdań pod rząd ciężko później się wybić (zasada desperacji jednak to równoważy)